2e project en weekend!

Hoi allemaal!

Jaja, weer een berichtje van mij. :-)

Deze keer over:
- Opgesloten in de lift
- Eerste afspraak met Brad Wouters
- Parkietenjacht
- Festival in Little Italy
- Tochtje naar het strand
- Van alles en nog wat

- Opgesloten in de lift.

Vrijdagmiddag om 2 uur had ik mijn eerste afspraak met Brad Wouters voor het muizenproject. Ik wilde dus om 5 voor 2 het ziekenhuis binnenlopen, maar omdat er mensen aan het werk waren bij de ingang, moest ik de zijingang nemen. Aangezien dat maar een paar meter verderop was, had ik niet door dat het een ander gebouw was, dus ik nam gewoon de eerste de beste lift, en dat had ik beter niet kunnen doen... Terwijl ik me afvroeg waarom het knopje '10' niet oplichtte terwijl ik er herhaaldelijk op drukte, gebruikte een andere vrouw haar pasje terwijl ze op '15' drukte. We gingen dus naar 15. sh*t! Ik naar buiten op 15, om te kijken of er trappen waren, maar er waren alleen maar laboratoria. Ik bedacht dat ze het pasje vast nodig had, omdat er op die verdieping speciale laboratoria waren, op andere verdiepingen had ik vast geen probleem... Dacht ik... Ik de lift dus weer in. Nadat ik tevergeefs op alle nummertjes had geduwd, wilde ik de lift weer uit, om hulp te vragen. Maar ook dat knopje werkte niet... Het enige knopje wat ongetwijfeld wel zou werken was het noodknopje, maar gelukkig zette de lift zich al in beweging, omdat iemand anders, ongetwijfeld MET pasje, de lift nodig had. Op die verdieping ging ik er uit, met de ijdele hoop dat ik daar WEL gewoon naar het ziekenhuis kon lopen. Sh*t. Ook daar alleen maar laboratoria met hermetisch gesloten deuren en nooduitgangen met de mededeling "als u deze deur opent wordt het brandalarm in werking gezet". Niet echt een briljant idee dus.;-) Ik ging de lift maar weer in (dat gaat dus wel, eruit alleen niet) en wachtte op de volgende passagier. Na enkele ogenblikken kwam er iemand, en die heb ik vriendelijk gesmeekt of hij me terug kon brengen naar de begane grond. Daar aangekomen kreeg ik een uitleg hoe ik dan WEL in het ziekenhuis kwam, en uiteindelijk kwam ik ongedeerd, maar 10 minuten te laat bij de 1e afspraak met mijn begeleider. :-S

- Eerste afspraak met Brad Wouters

Bij Brad Wouters' kantoor aangekomen, bleek hij al in bespreking te zijn. Mij werd vriendelijk verzocht om even te wachten, oké, prima. Na 5 minuten kwam er iemand uit de bespreking om te vragen of ik "joren" was. Bleek dat ze niet door hadden dat ik ook bij die bespreking moest zijn, en had ik ondertussen dus al een kwartier gemist van de bespreking. (gelukkig konden ze wel lachen over het liftavontuur.) Bij de bespreking waren naast Brad Wouters en ik, nog 4 anderen: Lisa, Debby, Doug en Steven. Debbie en Steven zijn technici / praktische mensen. Lisa is de manager voor de apparatuur. En Doug is een klinisch fysicus. Lisa en Debbie zijn denk ik een paar jaar ouder dan ik. Brad en Steven rond de 35/40 en Doug is vrij oud. Maar over het algemeen een vrij jongen groep dus! In de bespreking voelde ik me nogal dom, blijkbaar was iedereen veeeeel meer op de hoogte vergeleken met mij. :-S Maar gelukkig had ik na de bespreking nog een 1 op 1 gesprek met Brad. Het project houdt het volgende in: Ze zijn geïnteresseerd in de micro-omgeving binnen een tumor, je hebt bijvoorbeeld gebieden die zuurstofarm zijn, dat noemen we hypoxia. Hypoxia is een belangrijke factor voor de ontwikkeling van de tumor en de gevoeligheid voor therapie. Wat ze nu willen doen, is dat ze de tumorontwikkeling in 2 identieke groepen muizen willen volgen. Het enige verschil tussen de 2 groepen is de mate van hypoxia, wat beïnvloed kan worden met medicijnen. In een later stadium zullen ze ook de mate van stralingsgevoeligheid vergelijken. Om goede conclusies te kunnen trekken, is het belangrijk dat je de muizen op meerdere momenten kunt scannen, met verschillende scanners. Bijvoorbeeld CT, MRI, PET en misschien SPECT. Het moeilijke hieraan is, dat als de muizen niet precies hetzelfde liggen, dat de plaatjes dan niet over elkaar vallen, en dan is het lastig conclusies trekken. Ons doel is nu dus om een protocol op te stellen, waarbij de muizen steeds op dezelfde manier in de scanner liggen. De komende dagen zal ik veel moeten lezen over wat er al gedaan is op dit gebied. Een aantal deelprotocollen zijn er al, of worden gemaakt door mijn collega's. Ik zal uiteindelijk alles bij elkaar moeten brengen. De eerste experimenten zijn waarschijnlijk de eerste weken van oktober.

- Parkietenjacht

Zaterdagochtend wilde ik rustig gaan genieten van een ontbijtje (met Goudse kaas natuurlijk) en de krant, toen ik een klap hoorde. Wat zou dat zijn? In de keuken bleek de kooi van Indigo, de vrouwtjesparkiet, naar beneden gevallen te zijn: kooi kapot, Indigo vrij. Dus heb ik Nova maar geroepen, want met z'n tweeën is zoiets wel grappig. Het plan was simpel: vang Indigo, stop haar in de kooi bij Denny en ruim de zooi op. Ondanks dat Indigo behoorlijk slecht vliegt voor een vogel, was ze moeilijk te vangen, maar uiteindelijk kreeg ik haar toch te pakken en nadat ze een paar keer had geprobeerd mijn vinger kapot te bijten heb ik haar in de kooi bij Denny (een mannetje) gestopt. Denny is een echt mannetje, hij bood haar zijn eten aan, flirtte flink, draaide om Indigo heen, maar helaas had Indigo hoofdpijn en meer interesse voor haar spiegelbeeld. Nova en ik deden ook ons best door ze wat meer voer en vers water te geven en door het herhaaldelijk roepen van "make baby's!", maar het mocht niet baten. Er kwam dus weinig van baby's terecht. Vanochtend waren ze wel aan het 'zoenen' (zie foto's), maar helaas nog steeds geen eieren. Ondertussen zijn ze weer gescheiden, en is het dus te laat voor nageslacht.

- Festival in Little Italy

Na deze parkietenjacht was het tijd voor wat ontspanning. Gelukkig was er een leuk festival in onze wijk 'little italy'. In Zuid-Italië vieren ze elk jaar het oogstseizoen, en de Italianen hebben deze traditie meegenomen naar Canada. Dus dit weekend was er 2 dagen lang een straatfestival met vooral veel eetstalletjes en heel veel bandjes, waarvan de meesten van zeer bedenkelijk muzikaal niveau. ;-) 's middags hadden Nova en ik al even rondgelopen, maar werden we door de temperatuur weer naar binnen gedreven. 's Avonds eerst thuis wat wijn gedronken (die kurk was echt absurd lang, duurde 5 minuten voor we eindelijk bij de wijn waren!), waarna we op een terras pizza calzone hebben gegeten, met een lokaal pilsje erbij. Nog een beetje rondgelopen, 'genoten' van de muziek, en toen thuis de rest van de fles maar opgedronken. Na een halve fles wijn een halve liter bier waren we allebei behoorlijk aangeschoten. Normaal kan ik wel meer hebben volgens mij... Volgens Nova ligt het aan de hoogte, maar Toronto ligt maar op 76 meter hoogte, dus dat kan het haast niet zijn. ;-) Misschien wordt ik echt te oud. ;-)

- Tochtje naar het strand

Vandaag was het weer erg warm, dus gingen we naar het strand. Het is best een eind met de tram (40 minuten ofzo) maar dat is het zeker waard! Er zijn daar mooie zomerse huizen en het strand zelf is best breed met een uitzicht op lake Ontario (duh!) en de bossen. Er zwemmen niet zoveel mensen, aangezien het water blijkbaar vrij vies is. Maar er waren wel veel mensen aan het beachvolleyballen, er was een of ander toernooi aan de gang. Dus lekker in het zonnetje gezeten, genoten van het uitzicht, en Nova geleerd hoe je moet pesten. Het kaartspelletje he!

- Van alles en nog wat

Morgen gaan we dus naar de Parade en de Exhibition, daar heb ik echt zin in! Gabrielle kon nog roet in het eten gooien, omdat ze een voetbaltoernooi had. Als ze bij de beste 2 teams zou zitten, moest ze morgen spelen. Maar gelukkig is dat niet het geval. :-) Volgende week heeft Bram een lichtkunstwerk bij een tentoonstelling staan, daar ga ik dan heen met Nova en een paar van haar vrienden. Dus geen Niagara Falls, maar daar zal ik vast nog wel komen. Verder ga ik misschien een salsacursus doen, dan leer ik wat meer mensen kennen dan alleen mijn huisgenoten en mijn collega's. Mijn collega's zijn wel aardig, maar ze doen eigenlijk buiten werktijd nooit iets samen, dus daar heb ik weinig aan 's avonds en in de weekenden enzo. En ik ben op zoek naar een goedkope fiets, maar tot dusver waren alle fietsen op craigslist (soort marktplaats) of te ver weg, of te duur, of al verkocht. Ik blijf maar proberen en tot ik er 1 heb, en tot die tijd kan ik de tram gebruiken. Wat me trouwens wel opvalt hier, is dat het snel donker is. Het is nu kwart voor 8 's avonds, en de lucht wordt al rood! Behalve dat, en de rare dure alcohol-staats-winkels, en de grote koelkasten, is het hier niet zo heel anders dan Nederland. :-)


Tot over een paar dagen!

liefs,
Jorien